Çocukları Yeteneklerine Göre Nasıl Yönlendiririz?

Prof.Dr.Hüsamettin Koçan anlatıyor…

Ailelerin birinci derecede bakacakları şey şu, çocuğu fazla fes altına almadan yönlendirmeden, çocuğun zaafları nedir? Bu çocuk ne yapmak istiyor?

Yani onu yalnız bıraktığınız zaman neyi yapmak istiyor. Bence yeteneğin gösterisi orada. Eğer çocuk resim yapmak istiyorsa orada bir eğilimi vardır, aletler ile yapmak istiyorsa orada vardır.

Aileler çocuğun iyi resim yaptığını keşfediyor çocuğun yaptığı resimleri herkese gösteriyorlar ondan sonra çocuğun felaketi başlıyor. Neden? Çünkü çocuk doğallıktan çıkmaya başlıyor. Çocuk her an güzel resim yapmak ile görevlendirilmiş oluyor. Ve çocuk yaşarken kendisini bir sınav içerisinde görmeye başlıyor. Halbuki resim yapmak çocuğun hayatı tanıması, hayatı deneyimlemesidir. Onun için resim yaptığı zaman çocuk, kafalar büyüktür çünkü insanı öyle algılar. Sonra yavaş yavaş nispetler oluşmaya başlar, nispet oluşma süreci içerisinde eğer biz çocuğu yeteri kadar hayalleri ile baş başa bırakmazsak, gerçekliğe hapsedersek o zaman çocuk giderek yaratıcılığını rendelemeye başlıyor. Orada çocuğu çok fazla yönlendirmeden , çok fazla abartmadan o işi yapabileceği malzemeyi koymak lazım. O hayatın bir parçasıymış gibi davrandığınız andan itibaren zannediyorumki çocuk o doğrultuda adım atmaya başlıyor. Çünkü yaptığı işi abartmak çocuğu soğutabilir, o bir stres yüklemeye başlıyor. Ve mümkünse çocuğu iyi hocalar ile karşılaştırmak gerekiyor. Yoksa çocuğu elinden tutup olağanüstü çocuk diye dolaştırmaya başladığınız andan itibaren, çocuk kendisini bütün kuşağından ve ilişkilerinden kopararak başka bir yere konumlandırmaya başlıyor. O konumlandırdığı yerde aslında onu hayattan kopartıyor. Onun için bütün o akışın içerisinde top oynuyorsa daha iyi gol atmanın mücadelesini verecek, gol attığı zaman gol atmış olacak, gol atmadan bizim çocuk öyle gol atıyor demeye başladığınızda bizim çocuğu kıskanırlar der aile. Öyle bir ailenin çocuğu olmak felakettir. Anne çocuğundan gurur duyacak diye benim ne müthiş çocuğum var demek için çocuğunu feda ediyor demektir.

Çocuğu hayattan koparmadan onu yaptığı doğru şeyler için özendirmek ve desteklemek fakat abartmamak. Bazı ailelerde çocuk çok iyi ama aile çocuk ne yapsa beğenmez, bir türlü çocuk onlara kendisini beğendiremez. Bu durum da çocukların bir takım kompleksler oluşmasına neden olacaktır. Her yaptığını abartmakta bu çocuk neye dokunsa altına dönüştürüyor böyle bir gücü var duygusu da onu kendi kuşağından koparır.

Çocuk hayatın akışı içerisinde abartılmadan ele alınmalı ve doğru dürüst deneyim yapabilecek ortamlarda bulunması sağlanmalıdır.

Çocuklarda Yetenek hakkında merak ettiklerinizi buradan bulabilirsiniz…

Kategori: Soru-Cevap