Çocuklarda İnatlaşma

09 Aralık 2015 Devamı

İnatlaşma her insanda her yaşta görülebilecek bir davranıştır. Özellikle 2 ile 4 yaş arasında daha sık karşılaşılan bir problemdir.

Çocuklarda inatlaşma neden olur?

Çocukta inatlaşmanın 2 yaşında başlamasının nedeni çocuğun artık kendi benliğinin farkına varmasından kaynaklanır. Çocuk artık kendi bireyselliğni, bağımsızlığını ortaya koymak ister. Bu nedenle de kendi istediği şeyleri yapma eğilimine girer. Aileler çocuklarının bu eğilimi karşısında hayır demeye başlar ve çocuk da bunu aileden öğrenip o da hayır demeye başlar. Anne babanın yanlış tutumu nedeniyle çocukta inatlaşma artar.

Çocuklarda inatlaşma olması kaçınılmazdır. Ama bunun şiddeti, süresi ve nasıl çözülebileciği aile tutumuna bağlıdır. Çocuklar bende varım, bende bireyim, bende özelim duygusunu tatmak isterler. Anne ve baba kendi dediğini sürekli çocuğa yaptırıyorsa çocukta özgüven problemi başlayacaktır. Çocuk bir birey olarak kendini ortaya koyamayacaktır.

Çocuk isteklerinin birazını elde ederek, birazını elde edemeyerek neden sonuçları görmelidir. Mantıklı istekleri ve mantıksız istekleri arasındaki farkı ebeveynden öğrenerek doğru seçimleri kendi bulmalıdır.

Çocuğumuz her söylediğimize karşı çıkıyorsa ne yapmalıyız?

Çocuklarda dikkat dağıtmak çok işe yarayan bir yöntemdir. Çocuk dürtüsel olduğu ve dikkatini bir şeye uzun süre yoğunlaştıramadığı için dikkatini dağıtmak kolaydır. Eğer çocuğun dikkatini dağıtmayı başaramıyor ve ilgisini başka bir şeye çekemiyorsanız çocuğa yapmasını istemediğiniz davranışı neden yapmasını istemediğinizi mantıklı nedenlere dayandırarak açıklayabilirsiniz.

Çocuğun isteğine saygı duyduğunuzu hissettirip yapmak istediği şeyin alternatifini sunarsanız söylediklerinizi çocuğunuza daha kolay yaptırabilirsiniz. Ayrıca böyle yaparak çocuğunuz sizin hayırlarınıza daha çok güven duymasını sağlayabilirsiniz.

Çocukların her istediğini yapmamalıyız

Her istediği yapılan çocuklar doyumsuz, mutsuz, depresif ruh halinde olan, hiçbir şeyden memnun olmayan çocuklar ve yetişkinlere dönüşür. Hayat bu kadar verici olmadığı için çocuk aile ortamından çıkıp sosyal ortama girdiği zaman arkadaş edinemeyen, yalnız kalan, depresyona çok yatkın kişilikler oluşmaya başlar. Bu nedenlerden dolayı çocukların her istediğinin yapılması yanlış bir tutumdur.

Çocuğumuz her söylediğimize karşı çıkıyorsa ne yapmamak gerekir?

Çocuklar anlamaz, etmez tutumlarından uzak durmalıyız.
Çocukların karşı çıktığı durumlarda hemen sinirlenip, öfkelenmemeliyiz.
Derin bir nefes alıp o sadece bir çocuk diyebilmeliyiz.
Çocuğun davranışları karşısında soğukkanlılığımızdan ödün vermemeliyiz.
Alternatif çözümler sunmayı unutmamalıyız.
Görmezden gelme yöntemini uygulamalıyız. Çünkü çocuklar en iyi oyunculardır ve seyircisiz oyun olmaz. Eğer çocuk seyircisiz bırakılırsa oyuna devam etmeyecektir. Çocuğun etrafında onu duyan, isteklerini anlayabilecek kimse olmadığı için istenmeyen davranışı sürdürmeye devam etmeyecektir.
Çocuğu bir birey olarak kabul etmeli, karşımıza alıp konuşmaktan çekinmemeliyiz.

Çocuklarda inatlaşma hangi dönemlerde yoğunlaşır?

2-4 yaş arası dönemde çocuklarda inatlaşma daha yoğundur. 2 yaşında çocuk artık konuşmaya başlamış, yürümeyi öğrenmiş, kendini ifade etmeye ve benlik algısına sahip olmaya başlamıştır. Ayrıca bu dönemde anneden ayrışma söz konusudur. Çünkü çocuk ilk başlarda annesinin bir parçası gibi kendini görürken, bu dönemde artık kendisinin farklı bir bedende ve kimlikte olduğunu farkeder. Kimliğini farketmeye başlayan çocuk bu dönemde kendi isteklerini ortaya koymaya başlayacak ve çevresindekilerle inatlaşma yoluna gidecektir.

Ergenlik döneminde de tekrar çocuk farklı bir düzeyde kimlik arayışına girer ve bu dönemde kendi kimliğini ortaya koyma çabası yüzünden çocuklarda inatlaşma daha sık karşılaşılan bir durumdu

Çocuklarda inatlaşmaya karşı nasıl bir tutum sergilenmeli

Çocuğu birey gibi kabul edip ona inatlaştığı şeyin neden olamayacağının çok anlaşılır ve net bir dille anlatılması gerekir.
Özellikle 3 yaşında çocuk sosyalleşmeye başladığında çocuğun artık neyi isteyip istemediğine aile değil çocuk karar vermelidir. Özgüven gelişimi ve çocuğun seçim kabiliyetini arttırmak adına da bu tutum önemlidir.