Bebeklerde Benlik Duygusu ve Paylaşmama

25 Mart 2014 Devamı

18 ay civarında çocuğunuz kendi benliğinin farkına varmaya başlayacak. Bunun en önemli işareti “ben”, “bana” kelimelerini kullanmaya başlamasıdır. Sizi daha fazla zorlayacak bir diğer işaret ise “benim” kelimesi olacaktır!

Bu benlik duygusu ile birlikte sahip olma ve paylaşma, daha doğrusu paylaşamama konuları gündeme gelecektir.

Bu sahiplenmecilik zaman zaman öyle bir hal alabilir ki, çocuğunuz gördüğü tüm oyuncakların ve nesnelerin kendisinin olduğunu iddia edebilir.

Aslında bu sahiplenme, kendisinin başkalarından farklı, ayrı bir kişi olduğunu anlaması ve bağımsızlık ve özerklik isteğinden kaynaklanmaktadır. Bu davranışı çok “bencilce” gözükse de, ve zaman zaman sizi çok zorlasa da, neyin kendisine ait olduğunu, neyin kendisine ait olmadığını daha iyi anladığı zaman, paylaşması da kolaylaşacaktır.

Gene bu dönemde gelişmeye başlayan kendini kontrol edebilme yeteneği de bu “paylaşma görevinin” başarılmasında rol oynamaktadır. Çok istediği bir şeyi almak için birkaç saniye beklemek bile ona çok zor gelecektir. Siz başkasının elinden birşey çekmemesi gerektiğini söyleseniz bile, bunu yapmamak için kendisini tutması çok ama çok zor olacaktır.

Kendini kontrol etme yeteneği zamanla ve beynin olgunlaşması, özellikle de beynin frontal loblarının gelişmesi ile kazanılacaktır. Beynin bu bölümü 2 yaşından itibaren anlamlı bir şekilde gelişmeye ve olgunlaşmaya başlamaktadır ve bu gelişim tüm çocukluk ve ergenlik çağı boyunca devam etmektedir!

Bu dönemde çocuğunuza yardımcı olmak ve onu desteklemek için, paylaşmayı öğrenmesi konusundaki beklentileriniz de sabırlı ve hoşgörülü olun.

Aile üyeleri ve arkadaşlarınızla ilişkilerinizde rol modeli oluşturmaya gayret edin.
Bol bol rehberlik edin.
Paylaşma ve sıra bekleme içeren oyunlar başlatın.
Çatışmaları önlemek veya ortamı yumuşatmak için dikkat dağıtma veya başka şeye yönlendirme taktiğini kullanın.
Tolerans ve paylaşmayı etkileyebildiğinden, yorgunluk ve hastalık belirtilerine dikkat edin.
Ev süpürme, atıştıracak yiyecekler hazırlama ve diğer ev işlerinde size yardım etmesine izin vererek kendini “büyük” hissetmesini, ancak uykudan önce kitap okumak gibi rutinleri bozmayarak da hala sizin “bebeğiniz” olduğunu hissetmesini sağlayın.
Duygularını kelimelere dökmesinde ona yardımcı olun. Örneğin “kulen yıkıldığı için öfkelendin, birlikte yeni bir tane yapmaya ne dersin?”.