Çocuk Neden Korkar?

Çocukluk korkuları gerçekten hayatını etkileyecek bir seviyeye geldiyse ve aile bu korkulara bir çözüm bulamıyorsa bir uzmana başvurmak gerekiyor.Korkan çocuk artık her şeye tepki vermeye başlıyorsa, özellikle gece yattığında çığlıklarla uyanıyorsa ya da korktuğu maddeye veya korktuğu şeye yaklaşamıyorsa, bağırmaya başlıyorsa, ağlama krizlerine giriyorsa bir uzman yardımı almak şarttır.

Çocukta korkular neden oluşur?

Genelde korku 2 çeşittir. Birincisi içgüdüsel korkular, ikincisi öğrenilmiş korkular.

Çocuklarda 4 yaşına kadar içgüdüsel korkular vardır. Büyük bir ses duyduğunda bebek sıçrar, çünkü korkmuştur. Bu korkular hayal ürünü de olabilir. Canavarların kendini yiyeceğinden veya gördüğü bir şekli bir şeye benzetip korkabilir.Bir de öğrenilmiş korkular vardır. Bu korkuları ya anne babadan, ya çevreden ya da televizyondan öğrenir.

Çocuklar korkuyu anne babadan öğrenirMesela anne çocuğun yanında tüylü bir hayvan gördüğünde çığlık atar, çocuk da bunun zararlı olduğunu düşünür ve çocuk tüylü hayvan gördüğünde çığlık atmaya başlar.

Arkadaşlardan öğrendiği korkular da aslında anne baba kaynaklıdır. Arkadaşlarının anne babası uyumaları için ‘şimdi uyumazsan seni gelecek canavarlar yiyecek diyor’. Çocuk bu kez korkmaya başlıyor ve arkadaşına gelip bunu anlatıyor. Bu sefer kendi uyumazsa o canavarın kendisini de yiyebileceğini düşünmeye başlıyor.

Genelde bizim fobi dediğimiz yüksekten korkma, karanlıktan korkma gibi korkular daha kalıcı oluyor. Ama canavarlardan korkma veya yatağın altından bir şey çıkacak, beni yiyecek gibi korkular belli bir zaman sonra geçiyor.Soyutlama kavramları 6-7 yaşından itibaren oturmaya başladığı için bu korkular zamanla geçiyor.

Her çocuğun içerisinde, bebeklikten başlayan anne ve babanın onu bırakıp gideceği korkusu vardır. Anne ve baba onu bırakacak, gidecek ve bir daha gelmeyecek diye düşünür.

Bu korkuyu yenmek için anne babanın devamlı, ‘ben senin yanındayım, ben seni bırakmayacağım, baban da seni hiçbir zaman bırakmayacak, biz her zaman senin yanındayız’ gibi telkinlerde bulunması gerekiyor.Çünkü böyle korkular çocuğun içinde çok büyük bir kaygı derecesine ulaşabiliyor. Çocuk genelde annesinin ve babasının öleceği korkusunu taşımıyor, genelde onu kaybetme korkusunu taşıyor.7 yaş dönüm noktası

7 yaşına dek ölüm çocuklar için çok soyut bir kavram. Yani ölüm gibi bir şey düşünmüyor, anne ve baba bir yere gidecek bir daha asla dönmeyecek, kendilerini bırakacak diye düşünüyorlar.

Anne ve babanın çocuğa sevgi ve güven içerisinde onu asla bırakmayacağını, onu asla terk etmeyeceğini söylemesi ve bunu gerçekten hissettirmesi gerekiyor.

Anne dışarı çıkarken çocuğuna ‘markete gidip sana bir şeyler alıp, 1 saat sonra döneceğim’ diyorsa, 1 saat sonra dönüp çocuğuna gözükmesi gerekiyor. Çocuk bu sayede güven kazanıyor.

Aklından annem gitti ama bana geri döndü düşüncesi geçiyor ve bu sayede bu korkudan kurtuluyor.

Ölüm korkusu

7 yaşındaki çocuklar genelde ölüm korkusuna kapılırlar. Anne ve babanın öleceğini, kendilerini terk edeceğini düşünürler. Bu da çocukların soyutlama kavramının artık oturduğunu gösteriyor.

Artık ölümün var olduğunu biliyorlar ve bir gün anne, baba ölürse kendilerinin ne yapacağını düşünüyorlar ve çok büyük bir kaygıya kapılıyorlar.

Burada anne babanın onun anlayabileceği dilde, kendisinin ölmeyeceğini, beraber yaşayacaklarını devamlı dile getirmesi ve çocuğu bu kaygıdan kurtarması gerekiyor. Çocuk zaten belli bir zaman sonra bu kaygılardan sıyrılacaktır.

Çocuğun korkularıyla nasıl başa çıkılır?

Çocuk korkularıyla yüzleşirken yanında olunması ve korkuların ciddiye alınması gerekiyor. Eğer çocuğunuz canavardan korkuyorsa, aman canım canavardan da korkulur mu gibi bir tavır içerisine girilmemesi gerekiyor.

Uzmanlardan yardım alınÇocuğun gerçekten hayatını etkileyebilecek bir korkuya dönüştüyse, mesela geceleri hiç uyumamaya başladıysa veya yüksekten düşeceğim diye en ufak bir basamak bile çıkamıyorsa uzmanlardan yardım alınmalıdır.Çocuk canavarların onu yiyeceği düşüncesiyle gece uykusuna yatmıyorsa ve sabaha karşı uyumaya başladıysa ya da ailesi, annesi tüylü hayvanlardan korkuyorsa ve gördüğü her tüylü hayvanda çığlıklar atmaya başlıyorsa bir uzmandan yardım alınmalıdır.